Gedichten van Mayta Sickesz - uit haar boek Bewust zijn
Mayta Sickesz, geboren in 1923.
Wees uzelf - Evenwicht - Communicerende vaten - Dood - Vrijheid - Gedachtekracht - Macht - De wachters op de drempel -
M. Sickesz
#Wees uzelf
Waarom zijn zo
velen bedroefd en verkrampt?
Waarom wilt u 't
noodlot toch dwingen?
Probeert u soms
anders te zijn dan u bent?
Streeft u naar
onnozele dingen?
Bedenk toch, 0
mens, dat uw laatste kleed
mist een zak, die
uw schat voor u draagt.
Het is liefde en
inzicht als enig bezit,
dat over het graf
u nog schraagt.
Overweeg dus, O
mens, na uw daag'lijkse taak,
dat veel dingen
veranderen van waarde,
wanneer u ze
toetst aan uw Innerlijk Licht,
dat de Eeuwigheid
voor u bewaarde.
#Evenwicht
Na de dag volgt de
nacht weer,
na de regen
zonneschijn,
tegenover zoet
staat zuur,
en tegenover
vreugde pijn.
In de kosmos is
dit alles
steeds opnieuw in
evenwicht.
Ook uzelf en ook
uw leven,
moet dus kennen
duister en licht.
Denk dus niet dat
u in 't leven
hier bent om
gelukkig te zijn.
In harmonie zijn
met de kosmos,
is immers kennen
vreugde en pijn.
Leer dus van
gemaakte fouten
en gun uw naaste
ook die les.
Zonder scha en
zonder schande
wordt geen
mensenkind ooit wijs.
Zo zal steeds uw
inzicht groeien
tot de dag eens
komen zal,
waarop de paren
tegenstellingen
versmelten tot een
lichte bal.
Weg is vreugde,
weg zijn smarten,
weg is leed, weg
is de schijn.
Schitterend is nog
slechts het Licht daar,
waarvan 'k een
kleine vonk mag zijn.
Dat is de eenheid,
die we vinden,
wanneer we
luisteren naar de zang,
die ieder mens in
zich kan horen,
zijn hele lieve
leven lang.
#De wet der communicerende vaten
In een vat gevuld met vloeistof
vinden wij een heel klein vat.
Dit zal alleen de wijn bevatten,
als zich daarin bevindt een gat!
Stel, de kosmos is zo'n vat nu,
maar geheel gevuld met kracht.
En de mens is 't kleine vaatje:
deze mens nu, heeft de macht!
Want wanneer
de mens zich opent
naar de kosmos, dan zal hij,
ook geheel met kracht vollopen,
net zoals dat vaatje wijn.
en de mensen als zij zijn;
en aanvaard dan ook uzelve:
Dit is wáárlijk ópen zijn.
Het gevolg is onafwendbaar:
uit de kosmos vloeit u toe kracht,
die ook uw noden
lenigt,
soms begrijpt u zelf niet hoe!
't Is geen genade en geen schenking.
Nee, 't is puur wetmatigheid.
Mens, uzelf bepaalt uw
noodlot,
ondanks uw schijnb're nietigheid.
#Dood
Als het koud is in de Winter,
trek ik steeds mijn mantel aan.
Deze maakt het mij dus moog'lijk
gevaarloos in de kou te gaan.
Er zijn dus twee levenssferen:
buiten, met een jas en koud,
en een tweede, binnen,
zonder dat ik daar mijn jas aanhoud.
Ben ik nu een ander wezen
met of zonder jasje aan?
Neen, de jas is het instrument slechts
waarmee ik in de kou kan gaan.
Wanneer nu eens de tijd gaat komen,
dat u uit het leven scheidt,
krijgt u eigenlijk te maken
met precies hetzélfde feit.
U trekt dan uw stoff'lijk kleed uit:
maar blijft verder net gelijk.
Wél krijgt u and're moog'lijkheden
en een ander uiterlijk.
Uw lichaam is het instrument dus
waarmee u hier komt op de aard
Maar u bent het echt niet zelf,
zo weinig bent u heus niet waard.
Is uw jas oud en versleten,
wel, dan gooit u hem toch weg.
Zo is 't dus ook met uw lichaam
wanneer u daarmee flink hebt pech.
U bent de stem die u kunt horen,
wanneer u 's nachts te luist'ren ligt
en die u haarfijn kan vertellen
of 't in u duister was of licht.
U bent het eeuwig blijvend wezen.
de dood is iets dat u niet kent.
De wereld, die u gaat betreden,
was vaak voor u niet onbekend.
Reeds in uw dromen was u dikwijls
in deze wereld aan de slag,
terwijl uw stofkleed ondertussen
rustig in uw bedje lag.
Hij die zijn ik niet noemt zijn lichaam,
zal nooit de dood meer ondergaan,
doch slechts een stofkleed achterlaten
om beter voort te kunnen gaan.
#Vrijheid
Vrijheid is 't waarvoor we vechten
Vrijheid is 't waarvoor we staan.
Vele dapp'ren zijn voor Vrijheid
in dienst van de staat gegaan.
Bestaat er nu wel wèrk'lijk Vrijheid?
En welke Vrijheid is reëel?
En kan men wèl doen waarin men zin heeft
zonder dat men lijdt teveel?
Wanneer U 's nachts kijkt naar de sterren,
schouwt u in de oneindigheid
met zijn vele melkwegstelsels
en met zijn wetmatigheid.
Van ons eigen melkwegstelsel,
is de zon een onderdeel;
en van ons eigen zonnestelsel
vormt de aarde weer een deel.
Alles, wat we om ons heen zien,
is een deel van een verbond,
is daar ook in harmonie mee
en zo gaat het ook met ons.
Geestelijk en ook lichaam'lijk
zijn we deel van moederaarde,
zodat elke wijze keuze
daaraan hecht een grote waarde.
Want een keuze kan men maken;
daarbij is men altijd vrij.
Maar de keuze-moog'lijkheden
zijn wel steeds beperkt daarbij.
Dit komt door een vroeg're keuze
en ook door uw eigen aard;
waardoor vele moog'lijkheden
voor u zijn van weinig waard'.
Steeds opnieuw, mens, kunt u kiezen
voor 'n gedachte, wens of daad;
en bij elke nieuwe keuze
ga dan bij uzelf te raad.
Ben 'k in harmonie a. met mijzelve,
b. met 't doel dat ik me stel,
en c. kan ik niemand schaden
noch 't milieu waarin ik ben?
Is het antwoord positief, dan
doe uw keus en stel uw daad
en kèn geen angst voor de gevolgen,
wanneer oprechtheid gaf u raad.
#Gedachtekracht
Voortdurend werkt de mens met krachten,
die hij vervormt en richt en meet.
Toch is er eentje, heel belangrijk,
waarvan hij heel erg weinig weet.
Dit is de kracht van de gedachte
die eigenlijk zijn lot bepaalt;
want juist gericht, dat is op anderen,
is zij het die uw leven schraagt.
Want van die anderen komt ze weder,
opnieuw geladen en gericht,
met nieuwe kracht, nieuwe ideeën
en daardoor wordt het in u Licht.
Wanneer die kracht - niet weggezonden -
terug naar 't eigen ik toekeert,
vormt zij een kooi om 't eigen wezen;
waardoor u werk'lijk niets meer leert.
U hebt uzelve afgesloten
en daardoor raakt u uitgeput,
vermoeid en eenzaam, depressief;
dan ziet u nergens enig nut.
Mens, wees toch nooit zo egocentrisch,
dat u alleen uzelve zoekt.
Naar anderen moeten uw gedachten,
alleen dán wordt uw leven goed!
#Macht
Macht, O wat toch, zeg mij,
is het dat zovelen aan u bindt?
Dat hen alles doet vergeten
als u zich aan hun zij bevindt?
In de dierenwereld ziet men
dat de macht ook zekerheid
voor het leven zal betekenen
voor 't jonge dier geborgenheid.
De hang naar macht is een instinct
dus ingevoegd door de natuur
om het voortbestaan der soort
te verzekeren op den duur.
Bij de mensheid in haar kindsheid
bestaat dezelfde structuur.
Ook daar hang naar zelfbescherming
onder drang van de natuur.
Maar nu wordt de mens volwassen,
beseft de eeuwigheid van zijn bestaan;
weet dat zijn ik niet is zijn lichaam
en nooit bewustzijn zal vergaan.
Wat zal en kan voor deze mens nu
nog de betekenis zijn van macht?
alleen slechts veel strijd en ellende
terwijl verantwoordelijkheid hem wacht.
In geestelijk opzicht kan men zeggen:
hoe meer de mens voor 't Goddelijk Licht
zich als kanaal kan openstellen
hoe meer zal hij worden verlicht.
Helaas komt daaruit dan weer macht voort
een and're macht dan van weleer.
Die macht van Licht, van Liefde en Kunde
wordt nooit misbruikt voor eigen eer.
Die wordt in harmonie met de Almacht
gebruikt voor ieders wel en wee;
ongeacht ras of religie
dat telt op dat niveau niet mee.
#De wachters op de drempel
Diegene die eens de stof beheerst
En 't lichaam vrij verlaat
Ontmoet een kracht in 't geestenrijk
Die slechts voor hem bestaat.
Door zijn gedachten, zijn gevoel
In de ijle stof gekneed
Tot vormen die een spiegel zijn
Van eigen vreugd en leed.
Was uw gedachte gaaf en rein
En zuiver was uw daad;
Dan stuwt die kracht u recht naar 't Licht
En hoedt u voor 't kwaad.
Doch wéé de mens, die vóór zijn tijd
De sferen slinks betreedt
Door drugs de ban der stof verbreekt
Hem wacht een schrikkelijk leed.
Geconfronteerd met het gedrocht
Door de eigen kracht gemaakt
Ziet hij voor 't open geestesoog
De verschrikking van zijn kwaad.
Elk mens die negatief zich stelt
Schept monsters om zich heen;
Zij zweven tussen hem en het Licht
Beproeven hem gemeen.
Vóór u het rijk der geest betreedt
Zuiver gedachte en daad:
Dat niet de Wachters om u heen
U tonen het eigen kwaad.
